Otuz yıl sonraki dünyada en iyi arkadaşınızın bir robot olduğunu hayal ediniz.

Soru: Otuz yıl sonraki dünyada en iyi arkadaşınızın bir robot olduğunu hayal ediniz. Konuşturma sanatını kullanacağınız öyküleyici bir metin yazınız. Metninize uygun bir başlık koymayı unutmayınız. Bu hikaye için koyduğum başlık: Robotla Dağ Evinde Huzur.

Bu zamana kadar insanlarla arkadaşlık ettim, Onlarla güzle zamanlarım da oldu ancak son yıllarda beni sırtımdan vuranlar olunca insanlarla arkadaşlığı tamamen bitirdim. Şimdi ise çok garip karşılayacağınız bir şekilde robot bir arkadaşım var. Onunla çok iyi anlaşıyorum. Belki kalbi, duyguları yoktur ama en azından dürüst davranıyor bana.

Şimdi ise robot arkadaşımla bir kap yapıyoruz. Babamın daha önce yaptığı bir dağ evi vardı. Okullar da tatile girince onlardan izin alarak robot arkadaşımla bu dağ evine kamp yapmaya geldi. Burada robot arkadaşıma doğayı öğreteceğim. Doğada neler yapılabileceğini göstereceği. hatta ona soba yakmayı bile öğrettim şimdilik. Çok hoşuna gittiğini de söyleyeyim. Burada üç gün kalmak için geldik. İlk gün önce bir çevre temizliği yaptık. İnsanlar buraya uğrayınca çöplerimi falan rast gele sağa sola atmış. Robot arkadaşıma insanların doğaya acımasız davrandığını anlatarak onunla beraber çöpleri toplayarak etrafı tertemiz ettik.

Burası yüksek bir rakımda olduğu için akşamları serin oluyor. O yüzden sobayı babamın önceden ayarladığı odunlarla yakıyoruz. Üzerinde çay demliyoruz. Bir de küçük fırın var babamın yaptığı. Onun da içinde tavuk,i et gibi ızgara çeşitleri yapıyoruz. Robot arkadaşımın karnı acıkmıyor. O sadece benim yemek yediğim anı izlemekle yetiniyor. Ama çok iyi konuşuyor. İnsanlar hakkında çok önemli değerlendirmeler yapıyor. Beni sevdiğini söylüyor ama doğaya duyarsız olan insanları için de ateş püskürüyor.

Burada iki tane de köpek var. Bu köpekler yanımıza geliyor. Onlara yemek ve ekmek de veriyoruz. Robot arkadaşım köpekleri çok sevdi. Onlarla oyun bile oynadı. Üçüncü günümüzde ise son kez kahvaltımı yaptım. Robotla doğada yürüdük. Ona bu bölgenin kış aylarında yoğun bir kar aldığını, kar yağınca yer altı sularının beslendiğini falan anlattım. Onun yeme içme gibi ihtiyaçları olmadığı için beni anlıyor mu tam bilemiyorum iyi bir dinleyici olarak sessizce anlatıklarımı dinliyor. Bu gezintiden sonra tekrar dağ evine döndük. Eşyalarımızı toparladık. Atık ve çöplerimizi bir poşete alıp arabanın bagajına koyduk. Şimdi ise köpeklere veda edip yola çıktık. Yarım saati aşkın bir sürede eve döndük. Her şey çok güzel geçti.

Yorum Gönder

Daha yeni Daha eski