Bu bölümdeki metni incelerken ağaca balta vurmuşlar, sapı bedenimden demiş atasözü ile ilgili kompozisyon yazısı için kısaca fikir edinebilirsiniz.
Baltanın kaynağı ağaçtandır. Şimdi baltayla ağacı kesmeye kalktığınızda aslında ağaca karşı bir hainlik yapılmış oluyor. Bu insan hayatında bizi besleyip büyüten büyüklerimize karşı kırıcı davranmamız gibi bir şeyi anlatmak istiyor. Ben insanları gerçekten anlayamıyorum. Bazen bu yapmaz dediğiniz kişi aslında ne kötülükler yapıyor yakınlarına da haberimiz olmuyor.
Kötülük sadece düşmandan beklenmemelidir. Tanımadığınız kişiler, düşmanlarınız elbette kötülük edebilir ama asıl kötülük belki de en yakınımızda çok sevdiğimiz, güvendiğimiz kişilerden de gelebiliyor. Hayatta maalesef bu tür olaylarla karşılaşıyoruz. Günlük hayatta haberlerde sıkça rastladığımız bir durum haline gelen yakınlardan kötülük görme olayı üzülerek söylüyorum ki canımız yakıyor. Bir çocuğun kendi ailesini zora sokması, bir çırağın ustasına kötülük etmesi, bir öğrencinin öğretmenlerine karşı gelmesi, gibi örnekler sapı yine ağaçtan olan batanın ağaca zarar vermesiyle yakından ilgilidir.
Bizler küçüğüz, annemize, babamıza ihtiyacımız var. Onlar bize çok emek veriyor. Neye ihtiyacımız varsa hepsini alıyorlar. Yedirip içiriyorlar, yeri geliyor sevgi ve şefkat gösteriyorlar. Fakat biz insanlar öyle nankörlük ediyoruz ki bunlar çok üzücü oluyor. Üzerimizde bir sürü hakkı olan, emeği olan aile büyüklerimize karşı zarar vermek baltanın ağacı kesmesi gibi yüreğimizi yakan kötü bir olaydır. Doğru olan ailemize, yakınlarımıza, akrabalarımıza her zaman onları memnun edecek biçimde davranmaktır.
Sonuç itibariyle insana en büyük kötülük yine en yakınlarından gelir. Böyle bir durumda kötülüğü yapan kişi aileden biri, akraba, çok yakın biri olunca onun yaptığı kötülük karşısında şikayet etsek bile bir şey ifade etmiyor. Dolayısıyla kendimize yakın gördüğümüz, samimiyetine inandığımız, yetiştirip emek verdiğimiz kişilerden kötülük gelme ihtimali bu hayatta her zaman vardır.