Ahiliği ya da Lonca Teşkilatını tanıtıcı bir yazı yazınız.

Bu bölümdeki yazının sorusu: Aşağıda verilen kelimeleri kullanarak Ahiliği ya da Lonca Teşkilatını tanıtıcı bir yazı yazınız. Verilen kelimeler ise şunlardır: paylaşmak, helal, kadı, hassasiyet, gelenek, meslek, disiplin, ahi, yamak, usta, kalfa, çırak.

Ahilik bir meslek kurumudur. Bu meslek, genellikle esnaflar için kullanılmaktadır. Aynı zamanda zanaatkarlar için de geçerlidir. Bu teşkilat 13. yüzyılda ortaya çıkmış ve esnaf ve zanaatkarların haklarını korumayı amaç edinmiştir. Bu mesleği yapanlar disiplinli bir şekilde çalışırlar. İnsanların sosyal, ahlaki ve çalışma anlamında gelişmesini sağlayan bir kurum olarak bilinir. Ahilikte esnaflar arası paylaşmak çok önemlidir. Her usta bilgi birikimi, mesleki deneyimini çırağına aktarır. Bu paylaşma biçimi kalfadan çırağa doğru kademeli olarak gerçekleşir.

Ahilik teşkilatına Müslüman olan esnaf ve zanaatkarlar katılabilirken lonca teşkilatına bunların yanı sıra gayrimüslimler yani Müslüman olmayanlar da girebiliyormuş. Ahilik teşkilatına girmek için dini eğitim de almak bir şarttı. Bu konuda dini bir hassasiyet olduğunu söyleyebiliriz. Helal kazanç konusunda yine çok hassasiyet görebiliriz. Ahilik ve lonca teşkilatının temel prensibi düzgün insan yetiştirmek ve esnafların, zanaatkarların işini düzgünce yapmasını sağlamaktır. Bu yönüyle ahiliği sadece bir meslek teşkilatı olarak değil aynı zamanda bir eğitim kurumu olarak da düşünebiliriz. Lonca teşkilatı yöresel bir özelliğe sahiptir. Bu anlamda aynı bölgede yaşayan esnaflar bir araya gelir ve meslek örgütü kurar. İşte buna k-lonca teşkilatı diyoruz. Mesela bir aynı şehirde yaşayan esnaflar kendi adına bir esnaf odası açtığında mesleki anlamda örgütlenmiş oluyor. Böylece ortaya lonca teşkilatı çıkmış oluyor. Ahilerin toplantı yerleri olurdu. Bu toplantılara çeşitli meslek gruplarından katılım vardır. Kadılar da bu toplantıya katılırdı. Zaten ahiler kadıların idaresi altındaydı.

Kısacası ahilik ve lonca teşkilatları tarihte esnaf ve zanaatkarların kurumu şeklinde önemli bir gelenek olarak varlığını sürdürmüştür. Türk halkının mesleki, ahlaki ve sosyal açıdan gelişmesini sağlamıştır. Dolayısıyla ahiliğin o dönemde dini, toplumsal ve ekonomik anlamda faaliyet yürüttüğünü görüyoruz.