Ben hiç okulu aksatmadığım için öğretmenim beni merak etmiş. Hemen okula gelsin diye de bir haber göndermişti. Ben de üzerimi sıkıca giyinip okula gittim. Sınıfta arka sırada hasta halimle oturdum. Dersimiz dinledim. Öğretmenimin benimle ilgilenmesi karşısında etkilenmiştir. Sanki benim annem babam gibi çok iyi kalpli oluşu ve biz öğrencilerini her şeyden çok düşünmesi ne kadar güzeldi. Bunu hiç unutmuyorum.
Başka bir anımı anlatan bir konuşma daha yapmak istiyorum. 5. sınıfta okuyordum. Köy okulunda eğitim görüyordum. Evimiz zaten köydeydi. Ortaokuldan bir öğretmenin bana sınava hazırlık kitabı almıştı. Bursluluk sınavına girecektim. Başvurumu bahsettiğim öğretmenin yapmıştı. O sene o kitapla çalıştım ara sıra. Her şeyi çok iyi yapamıyordum ama anlama becerim gelişmişti. Benimle ilgilenen olsa belki daha iyi puan alabilirdim. Sınava girdim.
Sonuçlar açıklanınca yeterli puanı tutturamadım. Öğretmenim beni yanına çağırıp azarlamıştı. Utandığım için yüzüm kızarmıştı. Benim iyiliğimi istiyordu, kızmakta haklıydı. Onun beklentisini karşılayamadığım için utanmıştım, adeta yerin dinine girmiştim. Bu da ikinci anım olarak hala aklımdadır.
Yorumlar
Yorum Gönder