Bu yazımızda tepeden bakmak ile ilgili kompozisyon hakkında kısaca düşüncelerimizi örnek olması adına yazacağız.
Tepeden bakmak, kendini yüksekte görüp, başkalarını sanki değersizmiş gibi görmek demektir. Oysa bu çok yanlış bir düşünce tarzıdır. Herkes insan olarak görülmelidir. İnsanlara da işi, konumu, yaşadığı eve bakmaksızın yalnızca insan gözüyle bakmak gerekir. Bakıyorum da bir insan neden havalara girip de kendini yüksekte görür ki? Bunun elle tutulur, mantıklı bir açıklaması bile olamaz.
Dünyaya geldiğimiz ailemiz, cinsiyetimiz, doğduğumuz çevrenin yaşam koşulları gibi şeyleri biz seçmiyoruz. Böyle bir tercihimiz yoktur. Km bilir belki çok zengin bir aileye mensup olarak doğuyoruz, belki de yoksulluğun, imkansızlıkların ortasında hayata gözümüz açıyoruz. Bunlar bizi aşan şeylerdir. Önemli olan hepimizin insan olmasıdır. Bu anlamda bulunduğu konuma göre bir değerlendirme yapıp başkalarına tepeden bakan biri aslında kendini aşağılık bir seviyeye indiriyor demektir.
Sonuç olarak tepeden bakmanın içinde büyüklenme ve kendini beğenme söz konusudur. Bu bence insanı küçülten bir tutumdur. Kimsenin başka birine karşı üstünlüğü olamaz. Parası çok diye, getirisi çok olan bir işte çalışıyor diye veya lüks bir evde yaşıyor diye insanlar kendini üstün görmemelidir. Gideceğimiz yer en sonunda mezardır. Yani hepimiz toprağa bir kefene sarılıp konacağız. Mezar meselesi aslında herkesin aynı ve eşit derece olduğunu gösteren en bariz örnektir. Bu yüzden kimseye tepeden bakmak gibi bir yanlışta bulunmamalıyız.
Etiketler:
Kompozisyonlar