Kendi düşen ağlamaz ile ilgili fabl yazısını sizlere kısaca aktaracağız.
Düzlükte yaşayan bir fil topluluğu varmış. Fillerin önemli bir özelliği her koşulda bir arada bulunmakmış. Çünkü birliktelik onları bütün tehlikelere karşı koruyan kalkanlarıymış. Ancak bu dönemde bir fil yavrusu doğmuş.
Henüz nasıl davranması gerektiğini bilmiyormuş. Annesi ve teyzeleri şimdilik onunla çok güzel ilgileniyormuş. Etrafta yırtıcılar belirince hepsi onun etrafında pervane oluyormuş. Bir gün serinlemek ve su içmek için kavurucu sıcakta yakınlardaki nehre doğru yola koyulmuşlar. Filler yorucu geçen yolculuğun ardında nehir kıyısına ulaşmış.
Nehrin suyu coşkun akıyormuş. Küçük fil kendi başına hemen suya girmiş. Büyükler onu çekmeye çalışmış ama nafileymiş. Su o kadar kuvvetliymiş ki fil yavrusu akıntıya kapılmış. Direnmek için çırpınmış. Su kenarındaki otlara, dallara tutunmaya çalışmış ama gücü kalmamış bile. Biraz sürüklendikten sonra karşısına kıyıdan nehre doğru uzanan bir ağaç çıkmış. Bu ağacın dalları suya doğru alçak bir şekilde uzamış.
Büyük filler oraya doğru hareketlenirken bizim küçük fil de hortumuyla nihayet bir dala tutunmayı başarmış. Annesi ve teyzeleri hemen orada suya girerek küçük fili kurtarmışlar. Yavru fil kendi başına suya girmenin çok önemli bir hata olduğunu anlamış. Kendi düşen ağlamaz misali bu olaydan iyi bir hayat dersi çıkarmış. Bir daha başına buyruk davranmamış.
Etiketler
Fabl
Bu hikaye çok kısa aradığım gibi değil
YanıtlaSil