Aşık Veysel’in benim sadık yarim kara topraktır türküsü ile ilgili kompozisyon yazısı için bakınız.
İnsanlara dost diye sarılırsınız. Hatta yaşadığınız müddetçe bir sürü dostunuz olabilir. Fakat bilmek gereken çok önemli bir şey var ki o da, bunların gelip geçici olmasıdır. Asıl baki olan toprağın vefasıdır. Toprak insan için en sadık yardır. Her zaman toprağa güvenmemiz gerektiği ifade edilmiştir.
Bizlere verdiği nimetlerle yaşam kaynağımız olan toprak hayatımız bittiğinde de bizi şefkatli bir şekilde bağrına basar. Bizi hiç yalnız bırakmaz. O alçak gönüllülüğün en güzel örneğidir. Verdiği ikramlarla, bize sunduğu katkılarla asla övünmez. Aynı zamanda bütün bunlar için hiçbir karşılık beklemez. Mesela yar dediğimiz kişi bizi asla bırakmamalıdır. İyi veya kötü bütün günlerde bizimle olmalıdır. Toprak da böyledir. İnsanlara her daim bağlılığını korur. Onu işlersek üstünde birçok verim alabileceğimiz ürünler yetiştiririz. İlgilenmediğimiz de bunun karşılığını da elbette az verir. Ona bakmak, toprağı sürmek ve su ihtiyacını gidermek gerek ki o da bize bol bol ürün versin. İnsanlara güvenip bağlanırsanız yarıl yolda kalırsınız. Vefasızlığa uğrarsınız. Ama toprak böyle değildir. İnsanın tüm istediğini koşulsuz karşılıksız verir. Bu yüzden hiç şüphesiz sadık yarimiz kara topraktır.
Kısaca özetlemek gerekirse toprağın insan bağlılığı, hizmeti sadık yar ifadesiyle anlam kazanmıştır. Toprak bize alınmaz, küsmez. Onu kazmayla eşelersek de bize asla gücenmez. O bize ilgimizin, sevgimizin karşılığında gül verir. Bağrını tüm cömertliğiyle insanlara açar. Yani toprağın sadık yar olması boşuna değildir.
Etiketler
Kompozisyonlar