Kendinizi “Ana İşsiz Kalınca” metnindeki kahramanın
yerine koyarak Türkiye’deki bir arkadaşınıza ülkenize duyduğunuz özlemi anlatan
bir elektronik posta yazınız.
Merhaba Selim, Türkiye'den ayrı kalalı çok uzun zaman oldu.
Tüm kalbim adeta orada atıyor. Hatta son günlerde ne yaparsam yapayım orası
aklımdan çıkmıyor. Ülkeme duyduğum özlem günden güne büyüyor. Ayrılık, gurbet
ne kadar zormuş, bir bilsen. Eskine babam gurbete çalışmaya gittiğinde hiç etkilenmezdim.
Ama insan kendi aynı şeyi yaşayınca işin ciddiyetini anlıyor. Hem seni, hem
ülkemizi çok özledim. Şu okul bitse de bin an önce size kavuşsam artık.
Havasına, suyuna o kadar hasret kaldım ki anlatamam.
İş bulmak için yurt dışına giden insanların çektiği yurt
özlemini şimdi çok iyi anlıyorum. Eskiden küçüktüm, bir şeye aklım ermezdi. Ama
artık bu yaşta hayatı öğrenmeye başladım. Gelince eskiden yapmaktan
hoşlandığımız gezileri, dondurma almayı tekrar yapmak istiyorum. Yani burada
imkanlar iyi ama bir ülkemiz gibi güzel ve huzurlu hissettirmiyor. İnsan sarayda
da yaşasa ülkesinin havası, suyu daha değerliymiş.
Canım kardeşim Selim, kendine çok iyi bak. Kavuşacağımız günleri
iple çekiyorum. Senin bir arkadaş bulunmaz. Sen beni anlayan, yakın hissettiğim
birisin. Sağlıcakla kal. Görüşürüz.
Etiketler
7. Sınıf