Aşağıda giriş bölümü verilmiş olan yazıyı sohbet türüne
uygun olarak devam ettiriniz ve yazınıza uygun bir başlık belirleyiniz.
“Eşyalarımı toparlarken yıllardır sakladığım fotoğraf
albümü geçti elime. İşi gücü bırakıp çekildim bir köşeye ve fotoğrafları teker
teker gözden geçirmeye başladım. Birden yüzüme bir gülümsemenin yayıldığını
hissettim. Siz şimdi beni gülümseten şeyi merak ediyorsunuz değil mi?”
Fotoğrafta gördüğüm benim ilkokul yıllarımdaki halimdi. O
günden bugüne ne çok şey değişmiş diye düşündüm. Fotoğraftaki halime bakıyorum
da o zamanlar ne kadar hayat doluymuşum. Oysa şimdi kendi dünyama çekilmiş vaziyetteyim. İnsan yılların ne çabuk geçtiğini
büyüyünce anlıyormuş. Fotoğraf albümünü elimden bırakamadım. Geçmişe doğru
hüzünlü bir yolculuk yaptım adeta. Geçmiş geçmişte kalmıyor diye söylendim
kendi kendime. Siz de bana hak verirsiniz. Çocuk olmak bu hayatta her zaman için daha güzelmiş.
Çocuklar geçmişi düşünmüyor, geleceği de düşünmüyor. Anı
yaşayıp mutlu oluyorlar. Oysa biz yetişkinler her şeyi kurcalıyoruz. Bu yüzden
bazen hüzünlü, bazen pişman oluyoruz. Mutluluğu bir türlü yakalayamıyoruz. İşte bir fotoğraf albümü beni çok eski yıllara götürdü. O günleri hatırlarken gözyaşlarım sessizce yanaklarımdan aşağı doğru süzüldü. Yanımda kimse de yoktu. O anda sessiz hıçkırıklarla ağladım. Tutamadım kendimi. Ama epey bir rahatladığımı hissettim. Çünkü bazen ağlamak içini dökmek gibi bir şey oluyor.
Etiketler
7. Sınıf