İyi Olmak Kolaydır, Zor Olan Adil Olmaktır Kompozisyon

Bu bölümdeki kompozisyon yazısı için istenen soru: “İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır, en mükemmel adalet ise vicdandır.” Victor Hugo bu sözüyle ne anlatmak istiyor olabilir? Onun bu sözünden ne anlıyorsunuz ile ilgili kompozisyon yazınız.

İnsan iyi davranışları göstermede çok zorluk çekmez ama eşit ve adil olmakta aynı kolaylıkla karşılaşmaz. Çünkü eşit olmak insanı iki arada bir derede bırakır. Adaletli olmak istiyorsak vicdanımızın sesini dinlemeliyiz. Bilindiği gibi vicdan hiçbir kimseye ayrım yapmaz. Herkese karşı eşit oranda adaletli olur. Vicdanımız adaleti en mükemmel şekilde uygular. O bizim, iç sesimizdir. İyi olma davranışını herkese kolayca gösteririz. Lakin adil olma konusunda zorlanırız.

Herkes iyi insan olabilir. Bunu iyi niyetiyle davranışlarına yansıtabilir. Ancak adil olmak öyle kolay değildir. Adil olmak son derece zordur. Bu anlamda adaleti sağlayan asıl unsurun vicdan olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü bir suç işlendiğinde bunun üstünü kapatabilirsiniz. Ancak vicdanınız hiç susmaz. O sizi rahatsız eder. Eğer yaptığınız bir hata karşısında vicdanınız sızlıyorsa, işte bu vicdanın adaletli olmasından kaynaklanır. Vicdan tanıdık, şu yabancı gibi ayırıcı bir yapıya sahip değildir. Herkesi eşit görür ve her insana karşı eşit olmak gerektiğini fısıldar.

En mükemmel adalet bizi eşit davranmaya teşvik eden vicdandır. Vicdan mahkemesi insanı adalete uygun bir şekilde yargılar. Herkes şaşırır, bir suç işleyebilir. İnsanın yapısında hata yapmak, günah işlemek vardır. Yani insan hataya, günah işlemeye meyilli bir varlıktır. Bu günahlarımızı kimsenin bilmesini istemeyiz, herkesten saklarız. Ama vicdanımıza hiçbir şeyi saklayamayız. Vicdan her şeye şahittir ve adaletin temelidir.

Sonuç olarak iyi olmak adil davranmakla kıyaslandığında insanlara daha kolay gelir. Söz konusu adaletse işte bu konuda insanlar başkalarına eşit yaklaşmayı tam anlamıyla uygulayamaz. Herkesi memnun edecek şekilde adil olmak sandığımızdan zordur. En önemlisi ise ayırt edici olmadan karşımızdaki insanlara eşit muamelede bulunmaktır.