Gönül Ne Kahve İster Ne Kahvehane, Gönül Sohbet İster Kahve Bahane Sözünün Anlamı

Bu bölümdeki metni inceleyerek gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül sohbet ister kahve bahane sözünün anlamı nedir konusu ile ilgili kompozisyon oluştururken kısaca fikir alabilirsiniz.

İnsan muhabbet etmeyi sever. Muhabbet ortamı yüreğimizin acısını alır. Bundan dolayı insanlarla bir araya gelmemizdeki asıl mesele muhabbete olan meylimizdendir. Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül sohbet ister kahve bahane sözünün anlamı insanlar bir yere misafirliğe gittiğinde, sevdiği kişilerle bir araya geldiğinde, arkadaş çevresiyle buluştuğunda asıl amaç sohbet etmek, muhabbet etmektir şeklinde yorumlanabilir.

Bildiğiniz gibi bazen yakınlarımıza, bir komşumuza, sevdiklerimize ailecek oturmaya gideriz. Ya da dışarıda bir kafede sosyal çevremizle buluşuruz. Bu gibi bir araya geldiğimiz anlarda güzel sohbetlerimiz olur. Bu sırada sohbetin koyuluğuna çay, kahve gibi sıcak içecekler eşlik eder. Bizim işimiz kahve içmek, kahvehaneye gitmek değildir, asıl maksat muhabbettir. Birine hal hatır sormak hem onun kendini değerli ve iyi hissetmesini sağlar. Biz havadan sudan konuşurken bir de bakarız ki vakit epey geçmiş. İşte bu muhabbetin güzelliğiyle ilgilidir.

Misafirlikte genelde kahve ve çay ikram edilir. İnsanlar misafirliğe veya başka bir yere oturmaya gittiğinde kahve içmeye, çay içmeye falan gitmiş olmuyor. Burada asıl önemli olan gidilen yerde sohbet etmektir. Çünkü insan sosyal bir varlıktır. Konuşmak, içimizi dökmek depresyon ilacı gibi gelir bizlere. İnsan olduğumuz için fıtratımız gereği konuşmaya dertleşmeye ihtiyacımız vardır. Dolayısıyla başkalarıyla bir araya gelmek, kaynaşmak, muhabbet etmek insanın normal yapması gereken bir şeydir.

Sonuç olarak insanın gönlü muhabbete ihtiyaç duyar. Zira sohbet etmek, muhabbet etmek diğer insanlara derdini dökmek hepimize çok iyi geliyor. Muhabbet ederek üzerimizdeki stresi atmış oluyoruz. Kiminle otursanız herkesin konuşacak, bir şeyleri var. Bizim için önemli olan sohbet etmek, i.çimi döküp rahatlamaktır. Kimseyle konuşmayıp muhabbet etmediğimizde her şeyi içimize atmak insan çok ağır gelir. Konuşalım ki içimizi döküp rahatlayalım. Yoksa kahve falan bunların hepsi bahaneden ibarettir.